Ένας καινούριος νεοφιλεύθερος κόσμος, μέγας.

Οι προγραμματικές δηλώσεις του κυρίου Σαμαρά τη Παρασκευή το βράδυ ήταν αποκαλυπτικές. Μέσα απο τα σοβαροφανή και στομφώδη επιχείρηματα και λόγια του, αυτές τις  γελοίες κουβέντες γεμάτες υπευθυνότητα και σιγουριά, μέσα από  επιφανειακούς και υποκριτικούς συναισθηματισμούς  απλώθηκε μπροστά στα μάτια μας το παρελθόν και το μέλλον της χώρας μας.

Για το παρελθόν δεν έχουμε να πούμε και πολλά. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε αυτό που είναι κρυφή ομολογία και παραδεχούμενος φόβος  μεταξύ όλων των εναπομείναντων σκεπτομένων πολιτών. Πως δηλαδή ο ελληνικός λαός είναι ένας πολύ εύκολα καθοδηγούμενος λαός, ένας λαός που έχει δεχτεί δεκαετίες τώρα συνεχόμενη και συνεχώς επιστημονικότερη πλύση εγκεφάλου με αποτέλεσμα το απλό και πρωτόγονο σπέρμα του φόβου να τον κάνει πραγματική μαριονέτα στις ορέξεις των ιδιοκτητών του. Με βάση αυτό το σπέρμα του φόβου ψηφίζει, και η εκάστοτε εξουσία που εκλέγει με τον ίδιο φόβο συνεχίζει να τον διοικεί. Το βαρύ και φοβισμένο υποκριτικά πρόσωπο του κυρίου Σαμαρά όπως και τα τρομολαγνικά συμπεράσματά του  αυτό καταδεικνύει και προεκλογικά και μετεκλογικά. Το περιεχόμενο των λόγων του φανερώνει ξεκάθαρα πως γνωρίζει πως απευθύνεται σε πρόβατα που η μνήμη δεν είναι και το καλύτερό τους προσόν.

Το παρελθόν όμως έχει ήδη συμβεί. Το έχουμε και το είχαμε καιρό τώρα. Το μέλλον όμως φαντάζει ζοφερότερο. Τα αποτελέσματα της προδιαγεγραμμένης πολιτικής όπως αυτή παρουσιάστηκε στο λόγο του πρωθυπουργού δημιουργεί έναν κόσμο πολύ χειρότερο. Ένα κόσμο που τα πρόβατα δεν βόσκουν απλά ανέμελα και δεν καταλαβαίνουν τίποτα άλλο πέρα απο τον ορίζοντα της τροφής τους αλλά ένα κόσμο οπου τα πρόβατα χαρούμενα και τρισευτυχισμένα θα οδηγούνται στο σφαγείο. Αυτό για να συμβεί δεν χρειάζεται μια συνηθισμένη πλύση εγκεφάλου. Δεν χρειάζεται απλά showς, φαμφάρες  και πολύχρωμα φωτάκια που αποβλακώνουν το πλήθος. Χρειάζεται ολική αλλαγή καίριων λέξεων και εννοιών, σημαινόντων και σημαινομένων. μέσα στην ατομική και την υποτιθέμενη πλέον κοινωνική συνείδηση. Με πολύ απλά λόγια το άσπρο πρέπει να γίνει μαύρο. Λέξεις όπως "αποφασιστικά" σημαίνουν κατασταλτικά και βίαια. Φράσεις όπως "να ξεριζώσουμε τ'αγκάθια" σημαίνουν το θάνατο του συνδικαλίζεσθαι. Ουσιαστικά όπως "απασχόληση" σημαίνουν δια βίου περιστασιακή  εργασία και πολιτικά σλόγκαν όπως "ανάπτυξη",  "μεταρυθμίσεις" και "διαρθρωτικές αλλάγες" σημαίνουν ξεπούλημα της περιουσίας της κοινότητας σε τιμές ευκαιρίας, αξιοποίηση τους απο τους έχοντες για επικερδείς και χαμηλού κόστους επιχειρήσεις με υπαλλήλους δια βίου περιστασιακά εργαζόμενους σε συνθήκες κοινωνικής καταστολής και του φόβου μιάς ακόμη επερχομένης καταστροφής.

Ένας καινούριος νεοφιλεύθερος κόσμος, μέγας.

Υ.Γ. Θα επιστρέψω μετά το πέρας των διαπραγματεύσεων με τη τρόικα και την ψήφιση των καινούριων μέτρων οικονομικής πολιτικής.